Raadsbijdrage Huis van Houten

Voorzitter, college, raadsleden, inwoners,

Ik herinner me nog een van de eerste keren dat ik als raadslid in de bibliotheek kwam, vanaf de eerste verdieping werd me getoond hoe de regen zijn sporen heeft nagelaten op de balken van het dak. Terwijl me verteld werd over de lekkages stond ik vol verbazing te kijken naar rijen boekenkasten waar op verschillende plekken stekkerdozen boven op de kasten, onder dat lekkende dak lagen… Dat het huidige pand op is, is duidelijk. Dat het niet langer verantwoord is om hier een bibliotheek, maatschappelijke organisaties en een consultatiebureau te huizen is duidelijk. Wij zien dan ook absoluut de noodzaak om deze maatschappelijke organisaties tijdelijk een ander onderkomen te bieden en steunen het voorstel om de maatschappelijke partners zo snel mogelijk uit te huizen. Het gebouw is voor hen in een té slechte staat.

Het voornemen om het pand na uithuizing zo snel mogelijk te slopen zouden wij hierbij nog wel ter discussie willen stellen. Als NatúúrlijkHouten vragen wij ons af of het verstandig is om zo snel te besluiten tot sloop. Daarvoor missen wij het inzicht in de stappen na uithuizing. Hoe voorkomen we dat er langdurig een braak stuk terrein ligt? Stel dat de eerste paal van het nieuwe Huis van Houten onverhoopt en door onvoorziene omstandigheden (ik noem maar wat: tegenvallende marktontwikkelingen, stikstofbesluiten oid), dat de eerste paal veel later de grond in gaat dan gehoopt…

Afgelopen maandag zat ik bij bewoners, van de appartementen aangrenzend aan het Huis van Houten, om de tafel. Zij zijn absoluut bereid om op een positieve manier mee te denken over deze ontwikkelingen maar gaven tegelijkertijd aan dat het hele voornemen om dit pand te slopen hen overvallen heeft. Als wij besluiten nemen die voor inwoners als donderslag bij heldere hemel komen voedt dat een kloof tussen inwoners, politiek en bestuur. Zeker als bij dat besluit vervolgens een visie bij de volgende stap ontbreekt. Laten we de samenleving betrekken en hen vragen: wat zullen we hier zo lang mee doen?

Een maatschappij heeft soms ook creatieve rommelruimte nodig: ruimte waar wat kan en mag. Laten we eens kijken wat voor ideeën en plannen er ontstaan als we het gebouw tijdelijk beschikbaar stellen voor experimenteel gebruik. Een pand wat zijn gebreken kent, maar waar mensen in de wetenschap van die gebreken, misschien toch graag iets met elkaar ondernemen. Groepen, een community die onder bepaalde anti-kraak voorwaarden bewoning, benutting of beleving vorm wil geven. Jongeren, woningzoekenden, die er anti-kraak willen wonen of die er een creatieve invulling aan geven, een escape-room vormgeven, scholieren die er kunnen experimenteren, knoeien, oefenen, leren, heckatons organiseren. We kunnen van alles bedenken maar ik weet ook dat als we nu besluiten om te slopen we onszelf en de Houtenaren de kans ontnemen om daar eens even wat rustiger over na te denken. Slopen kan altijd nog, laten we de beslissing tot definitieve sloop pas nemen als zeker is dat herontwikkeling binnen 1,5 jaar na de sloop gaat plaatsvinden. Vandaar dat wij hierbij de motie indienen: ‘Sloop Huis van Houten pas na perspectief op herontwikkeling’.

We stellen in onze motie voor om de beslissing tot definitieve sloop pas te nemen als zeker is dat herontwikkeling binnen 1,5 jaar na de sloop gaat plaatsvinden. Uiteraard hopen wij van harte dat dat moment zo snel mogelijk komt en dat de gevraagde versnelling voor oplevering van het Nieuwe Huis van Houten in 2026 gehaald wordt. Zodat daar zo snel mogelijk een prachtige nieuwe plek verreist waar één sociaal loket fysiek vorm kan krijgen, woningen gerealiseerd worden en kunst en cultuur een plek krijgen. Vanuit die insteek hebben wij meegetekend met de motie ‘gedetailleerde planning en financiering’.

We hebben tevens meegetekend met de motie ‘centrumlocatie voor maatschappelijke organisaties Huis van Houten’ omdat deze organisaties een centrale rol in onze samenleving vervullen en een bijbehorende locatie verdienen.

Voorzitter, wij willen wachten met sloop en verwachten dat een raadsmeerderheid ons daarin volgt. Als de Raad toch zou kiezen voor een snelle sloop dan houden we zorgen over de tijdelijke invulling van dit terrein. De voorbeelden die we tot nu toe hoorden spreken niet direct tot de verbeelding. Als we, als Raad, toch tot het besluit van ‘zo snel mogelijk slopen’ komen dan zien wij, als NatúúrlijkHouten, graag dat de wijze waarop dit terrein tijdelijk ingevuld gaat worden bijdraagt aan verbinding en nabuurschap. Misschien juist leuk om er dan iets voor jongeren te realiseren. Een grote zandspeeltuin, een gymnastiekhangout, een gemakkelijke moestuin project voor jongeren van de Heemlanden of Yuverta of een schooltuinproject voor basisschoolleerlingen. Volgens ons is er niemand hier die blij wordt van een braakliggend terrein of een grote kiss & ride.
Wie weet kunnen we ideeën uitvragen via een prijsvraag onder inwoners met omwonenden in de jury of een opdracht voor de leerlingen van de Heemlanden om een aantrekkelijk terrein in te richten waarbij ze juist rekening houden met de angst voor hangjongeren.

Ik rond af, hopelijk komen we vanavond nog toe aan het debat over de visie op het maatschappelijk vastgoed maar om daarop vast een kleine voorsprong te nemen: we hopen dat een dergelijke visie in de toekomst gaat bijdragen aan de interne samenwerking om, gezien de grote transitieopgave in het vastgoed, een integrale visie uit te werken voor het maatschappelijk vastgoed, zodat we niet nogmaals geconfronteerd worden met een gebouw dat afgeschreven is zonder dat er een plan ligt voor daarna (tijdelijk of definitief) en er geen andere keus meer lijkt dan slopen.

We wensen het college graag succes met het snel vinden van een geschikt tijdelijk onderkomen voor de maatschappelijke organisaties. En de organisaties zelf een rustige verhuizing.

Renate Lambermont