Vier jaar gaat snel voorbij! In 2018 begonnen als onervaren raadslid, inmiddels veel geleerd en meegemaakt. Positief: de onderlinge verhoudingen in de raad. Die zijn een afspiegeling van de gemoedelijke sfeer in Houten. Negatief: weinig dialoog en vaak dichtgetimmerde afspraken. De collegepartijen stemmen hun standpunten onderling en met de wethouders af. Een soort ‘coalitiebubbel’ met enkele ‘gedogers’. Dus net zoals in Den Haag, maar hier op een beschaafde toon.
We hebben gezien waar dat toe leidt: een blinde vlek! Hét voorbeeld is de Ruimtelijke Koers. Als er écht naar de inwoners zou zijn geluisterd én als de oppositie serieus zou zijn genomen, had het college zijn plannen eerder teruggenomen. En zo Houten heel veel geld bespaard. Wat we ook hebben gezien is dat ook hier zelfreflectie veelal lijkt te ontbreken. Niet alleen bij de Ruimtelijke Koers, ook bij andere besluitvorming, zoals bij de Wickengaard in Schalkwijk. Er wordt niet echt geluisterd of ‘schijn’ geluisterd.
Inwoners haken daarom af. En dat is ontzettend jammer en slecht voor de politiek. Inwoners zijn vaak juist erg betrokken en echt niet alleen als het om hun eigen belang gaat. Dat zie ik bij de inwoners die zich aansluiten bij NatúúrlijkHouten. Ze willen actief meedoen. Als expert en door zich beschikbaar te stellen als kandidaat raadslid voor de gemeenteraadsverkiezingen.
‘Een nieuw politiek geluid’ is het motto van NatúúrlijkHouten. Niet alles voor zoete koek aannemen maar ook een tegengeluid laten horen. Dat is niet polariseren, wel op basis van feiten en dialoog met voors en tegens tot een goed besluit proberen te komen. Meer hierover leest u in de column van onze partijvoorzitter Hans Bruning elders in deze editie van Houtens Nieuws.
Marian Aanen
Dit artikel delen: